بسم الله الرحمن الرحیم
به استثناء افراد عقده ای ، انسان ذاتا تمایل به دستگیری و خدمت به دیگران دارد واز نتیجه آن ، مفرح میشود . این ، به مکتب ، نژاد و فرهنگ بخصوصی مربوط نمیشود . حتی این مهم ، در میان خیلی جانوران نیز معمول است . منتهی ، تراوش این میل واعتقاد ، درافراد مختلف ، مترادف با افکار ، فرهنگ و امکانات مختلف ، متفاوت است . عده ای این نیاز باطنی را با چاشنی عناوین بشر دوستانه ، توانگرانه ، فرهنگ معابانه و ....در قالب احساسات ، به انجام میرسانند و برخی با درک دستور الهی بعنوان وظیفه به این مهم مبادرت میکنند ولذا انتظار پاداش دنیوی و مادی ندارند . مهم کیفیت و نفس عمل است و کمیت ، مد نظرنیست . لذا هر کس در هر مقام و امکاناتی ، متمایل به این هدف میباشد .
